ဇူလိုင္ ( ၁၉ )

ဇူလိုင္ ( ၁၉ ) မွာ က်ဆံုးခဲ့ေသာ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားကို ဒီကဗ်ာေလး ေဖာ္ျပျခင္းျဖင့္ ဤေနရာမွ ေလးစားစြာ ဂုဏ္ျပဳလိုက္ပါသည္။ ထို႕ျပင္ လူမသိ သူမသိ၊ မထင္မရွား တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္စြန္႕ကာ၊ ျဗိတိသွ် လက္္၊ ဂ်ပန္လက္မွ လႊတ္ေျမာက္ေအာင္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ေသာ ရဲေဘာ္မ်ား အားလံုးကိုလည္း ဂုဏ္ျပဳျခင္း အထိမ္းအမွတ္နွင့္ အေလးျပဳလိုက္ပါ၏။

“ ေျပာလိုက္ ပါဘိ ေဟာပါဘိ ”

ငါ့ညီေျပာင္၀င္း ၊ ေမာင္သစ္မင္း
မင္း၏သက္လွယ္ ၊ မင့္သားငယ္သည္
သက္နွစ္ဆယ္ပင္ ျပည့္ခဲ့ျပီ

သူသံုးနွစ္သား ၊ ေဖၚခ်င္းမ်ားနဲ႔
အူယားဖားသား
ကစားရာမွ ၊ ႏြားရုပ္ခ်၍
နတ္က်သည့္သြင္ ၊ မင္းရင္ခြင္သို႕
ေျပး၀င္ပုန္းလာ ၊ သူ႕မူရာကို
ငါ ျမင္ခဲ့၏ မွတ္မိ၏

မိုးကစိုစို ၊ က်ီးအုပ္ျပိဳ၍
ထိုမွ ဤမွ ၊ တို႕လမ္းမတြင္
ပ်ံၾက၀ဲၾက ၊ ငရဲထသို႕
အံုၾကြျမည္အာ ၊ မသာယာကို
ငါ ၾကားခဲ့၏ မွတ္မိ၏

ထိုေန႕၌ပင္ ၊ ထိုခ်ိန္ထင္၏
သခင္ေအာင္ဆန္း ၊ ျပည္သူ႕ပန္းသည္
ပြင့္လန္းခါစ ၊ ေၾကြလိုက္ရ၏
ေျမခသတင္း ၊ မိုးၾကိဳးခြင္းသို႕
အိမ္တြင္း အိမ္ျပင္ ၊ တို႕လမ္းခြင္၌
မခ်င္မရဲ ၊ ၀မ္းနဲခံခက္
မ်က္စိမ်က္နွာ ညိဳးၾကရွာသည္
ရြာဦးပိုင္းမွ ၊ သခ်ၤ ိဳင္းထိ

ငါ့ညီေျပာင္၀င္း ၊ ေမာင္သစ္ဆင္း
မင္း၏ သားငယ္ ၊ နွစ္ဆယ္သက္စစ္ ၊ သူတို႕ေခတ္၌
တိုင္းခ်စ္ျပည္ခင္ ၊ ျမတ္ေစခ်င္၏
မင္းျမင္ ငါၾကား ၊ စကားဥဒါန္း
ဆန္း၏ သတၱိ ၊ ဆန္း၏ သမာဓိ ၊ ဆန္း၏ ပညာ
ဆန္းမွာ ဆံုေပါင္း ၊ ေယာကၤ်ားေကာင္းတို႕ ၊ ေခါင္းေဆာင္သေဘာ
မင့္သားေခ်ာကို
ေျပာလိုက္ပါဘိ ေဟာပါဘိ ။ ။

( ေဇာ္ဂ်ီ )