လြမ္းတယ္ ရန္ကုန္....

ညေနေစာင္းရဲ႕ ေနဆည္းဆာနဲ႕
အႏၱလန္တိတ္ သမုဒၵရာက
ျဖတ္တိုက္လာတဲ့ ေလးညွင္းေလးက.
အရင္အခ်ိန္ ျဖတ္ေလွ်ာက္ေနက်..
ငမိုးရိပ္ေခ်ာင္းေဘး..
ေလနုေအးေအးနဲ႕
မင္းကို အလြမ္းပိုေစတယ္.. ရန္ကုန္..

ယာဥ္စီးသူ ရွားပါးျပီး..
အဲကြန္း အျပည့္တပ္ထားတဲ့
ဘတ္စ္ကားေတြ စီးရင္း..
မထသ၅၂ နဲ႕ ငါမမွတ္မိေတာ့တဲ့.
အျမန္ယာဥ္ေတြ ျဖတ္ေမာင္းေနၾက
လမ္းမေတြနဲ႕..
လူနံ၊ ေခၽြးနံ၊ ေပါင္းစံုၾကား
ေအာ္ဆဲ ေငါက္ငန္းေနတဲ့ စပယ္ယာအေၾကာင္း
သတိယရင္း မင္းကိုလြမ္းတယ္ ရန္ကုန္..

ည အိမ္ျပန္ေရာက္လို႕
ခလုပ္ဖြင့္တိုင္း လင္းတတ္တဲ့
ဒီမီးလံုးေတြၾကားမွာ..
ဟုိနားတစ ဒီနားတစ ထိန္ထိန္လင္းေနတတ္တဲ့
ျမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္ ဆိုတာၾကီးကို
တသသနဲ႕ လြမ္းတယ္..ရန္ကုန္..

စတားဘတ္ ေကာ္ဖီဆိုင္က
သင္းပ်ံ႕တဲ့ ေကာ္ဖီကို ေသာက္ေနရင္းနဲ႕
ပန္းဆိုးတမ္းလမ္းေဘးက
ခေနာ္ခနဲ႕ ထိုင္ခံုမ်ားနဲ႕..
တလိပ္တည္းေသာ လန္ဒန္ေလးကို
တူတူဖြာရႈိက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို
အမွတ္ယရင္း မင္းကိုလြမ္းတယ္ ရန္ကုန္..

လမ္းမလယ္မွာ
တေယာက္တည္း ေလွ်ာက္သြားရင္းနဲ႕..
ျငင္းခုန္ေပ်ာ္ပါး..
ရူးသြပ္ခဲ့တဲ့.. အင္းလ်ားေပၚက
အျဖစ္အပ်က္ေတြ စဥ္းစားမိရင္း
မင္းကို အလြမး္ပိုေစတယ္ ရန္ကုန္..

ွဗိသုကာ လက္ရာေျမာက္တဲ့
ခိုင္ခန္႕ၾကီးမား ဘုရားေက်ာင္းေတြကို
ေမာ့ၾကည့္ရင္းနဲ႕..
နွစ္ျခင္းခံခဲ့တဲ့..
တထီးတည္းေပမဲ့.. ကဗ်ာမ်ားစြာ..
စာမ်ားစြာ ဖြဲ႕ဆိုခဲ့တဲ့ ဂ်ပ္ဆင္ဘုရားေက်ာင္းကို
ျပန္ျမင္ေယာင္ရင္း
မင္းကိုလြမ္းတယ္ ရန္ကုန္...

ျဖစ္နိုင္ရင္ေလ ငါ့လက္နွစ္ဖက္ကို
ေတာင္ပံလိုျဖန္႕..
အျမန္ဆံုးနဳန္းနဲ႕..
ငါအေျပးလာေတြ႕ ခ်င္ပါတယ္.. ရန္ကုန္ရယ္..

လားရႈိးသူ..
( ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး... လြမ္းလြန္းလို႕ ေရးထားတာ)